Kiedy mówi się o kuchni indonezyjskiej, dla tych osób, które miały już jakąkolwiek styczność z Bali I Inonezją, na myśl przychodzą raczej potrawy takie jak rendang, nasi goreng, mie goreng, ayam betutu (kurczak betutu, marynowany przez 24h w balijskich przyprawach), babi guling (prosię z rożna), urap-urap (sałatka z kokosa), czy sambal matah – wspaniały relish z dodatkiem chilli i trawy cytrynowiej. Mało się mówi natomiast o słodyczach, czy deserach, za wyjątkiem balijskiego puddingu z czerwonego ryżu, który podaje się z mlekiem kokosowym i cukrem palmowym. Bardzo popularną przekąską na Bali są Jajan – czyli balijskie ciastka i słodycze wyrabiane codziennie rano przez panie domu i sprzedawane na tradycyjnym targu. Poniżej przygotowałam zbiór moich 5 ulubionych indonezyjskich słodkości, po które sięgam od czasu do czasu, chociaż generalnie nie przepadam za słodyczami.
KUE JAJAN - INDONEZYJSKIE SŁODKOŚCI
Klepon lub Onde-Onde
Klepon to zielone gumowate kulki z mąki ryżowej wypełnione płynnym cukrem palmowym I obtoczone w świeżych wiórkach kokosowych. Kulki tworzy się ze specjalnej masy i wypełnia cukrem palmowym, który zamyka się w srodku. Po ugotowaniu cukier zmienia swój stan na płynny, dlatego należy uważać podczas jedzenia, gdyż można się nieźle ubrudzić 😉 Zielony kolor i specyficzny aromat Klepon zawdzięcza użyciu pasty pandanowej.
Dadar Gulung
Dadar Gulung dosłownie znaczy zwinięty naleśnik I jest popularnym deserem szczególnie na Jawie i Bali. Na Bali Dadar Gulung nazywane jest Jaje Dadar i balijczycy twierdzą, że deser ten wywodzi się z Bali. Swój zielony kolor, podobnie jak Klepon, zawdzięcza paście pandanowej. Dadar Gulung to lekkie naleśniki z mąki ryżowej – wspaniała propozycja dla osób na diecie gluten free. Nadzienie Dadar Gulung to karmelowane wiórki ze świeżego kokosa wymieszane z syropem z cukru palmowego. Popularną odmianą jest również wersja ze świeżym mango – pycha. Przepis na Dadar Gulung znajdziesz tutaj.
Pisang Goreng
Pisang Goreng to chyba najbardziej popularny deser i przekąska „street food” w Indonezji. Do przygotowania używa się różnych gatunków bananów lub platanów. Istnieje wiele różnych odmian smażonych bananów – niektóre panierowane są w cieście, inne nie. Banany smaży się na głębokim tłuszczu i podaje z wiórkami kokosowymi lub cukrem palmowym.
Kue Lapis
Kue Lapis to indonezyjskie ciastko z puddingu z mąki ryżowej. W języku indonezyjskim lapis oznacza warstwy. Ciastko przygotowuje się na parze, a poszczególne warstwy mają różny kolor. Składniki ciasta to mąka ryżowa, sago, mleko kokosowe, cukier i sól do smaku oraz naturalne barwniki. Tutaj również często używa się pasty pandanowej, która nadaje zielony kolor.
Sumping (Nagasari)
Sumping to tradycyjna przekąska przygotowana z mąki ryżowej, mleka kokosowego, cukru I pokrojonych w kawałki bananów. Calość zawinięta jest w paczuszki z liści bananowca i duszona na parze.
A teraz czekam na Twoje komentarze! Czy miałeś/łaś okazję już spróbować indonezyjskich słodkości wymienionych przeze mnie powyżej? A może masz swoje ulubione, które nie znalazły się na liście? Na które z nich powinnam dodać przepis w pierwszej kolejności?
Comments